Editie 24
Cyberspace: het spinneweb waarin je verstikt.
Reality kicks in: the web is in trouble
De signalen zijn er al, het zwaar opgeklopte WWW blijkt tegen te vallen, er is geen echt produkt en geen echte vraag, deze wereldwijde bibliotheek is maar voor een beperkte groep interessant. Maar betekent dat ook niet, dat we nog eens opnieuw moeten kijken naar al die verhalen over de electronische snelweg en de cyberspace?
Een pleidooi voor kleinschaligheid, voor een menselijke maat in de digitale realiteit.
Willen we over een paar jaar niet met het volgende mislukte monster-project, in de rij van ISDN en CD-I zitten, dan moet de overheid en de industrie zich drastisch gaan bezinnen op de werkelijke waarde van de cyberspace voor de gewone burger en het kleine bedrijf. We moeten ophouden met praten over de electronische snelweg, maar eerst eens gaan kijken wat we eigenlijk hebben aan de digitale openbare weg. Die is voorlopig niet meer dan een soort karrespoor met veel verstoppingen, prachtige uitzichten, maar geen plek waar je gewoon de weg kunt vragen of een kop koffie kunt krijgen. Voorbij de hype ligt misschien een nuttig stukje infrastructuur, maar zoals men nu bezig is blijft dat verborgen achter overdreven verhalen, onzindelijke wetgeving en een overheidsbeleid, dat overdreven grootschalig gelooft in het primaat van de vrije markt. In plaats van een doordacht, voorzichtig en organisch verankerd beleid geeft men op dit moment liever kaperbrieven uit aan de kongsi's, die de hoge zee van de cyberspace willen bevaren, maar vergeten dat hun passagiers en matrozen nog pas aan pootjebaden toe zijn.
Vraag het eens eerlijk aan zo'n e-mail type met website, wat heb je aan al dat gedoe? Wie rondwaart op het Internet, verzandt in achterbuurtjes op het Web en na een nachtje websurfen terugkomt met niet meer dan wat kramp in de rug, rode oogjes, een telefoonrekening en een stapel bookmarks waar hij/zij nooit meer naar zal kijken, die weet ondertussen dat het nut van het WorldWideWeb maar heel betrekkelijk is. Het is even leuk, wat langer hou je de illusie dat het aan jou ligt dat je er eigenlijk niet veel meer mee doet dan wat recreatief bladeren in 's wereld grootste encyclopedie, maar onvermijdelijk zakt de belangstelling na een paar weken of maanden in. Voor je werk of je vak heb je dan een paar nuttige stekjes overgehouden, maar zelfs dan versmalt je electronische menu meestal snel tot voornamelijk e- mail contacten. Die zijn praktisch, werken gemakkelijker dan de gewone post en je hoeft er niet de deur voor uit. Je moet je beperken, wie meer dan een paar newsgroups aanhoudt komt om in de junk, maar met een regulier dieet van zo'n 10 tot 20 e-mails per dag valt te leven. Vertaal je dat in bytes, dan gaat het om bijna niets, om een datastroompje dat je zelfs per 1200 baud modem eigenlijk nog wel kunt hanteren, maar waar we wel via een 28k8 verbinding naar toe gewandeld zijn.
Want omdat op dit moment nog zoveel net-surfers, meestal niet op eigen kosten, het Net bevolken en uitwonen zijn er al forse net-files. Tussen 3 uur 's middags en 7 uur 's avonds zijn de meeste access-providers ofwel niet bereikbaar, ofwel de afhandeling van het verkeer gaat stroperig traag. Verstopping overal, het zijn niet alleen de toegangswegen, ook op de hoofdverbindingen zit het al snel vol. Meer kabels, meer snelheid, roept men dan, maar is dat wel echt nodig, er liggen volgens de experts genoeg kabels in de grond, maar het is de structuur van de PTT's die effectief gebruik nog tegenhoudt.
Free-loaders.
Het overgrote deel van de net-surfers doet dat op andermans kosten. Dat blijkt niet alleen uit de bezoekerslijsten, maar ook uit het soort systemen dat men gebruikt. Je kunt bepaalde geavanceerde zaken nu eenmaal moeilijk met een PC-tje en een 14k4 modem doen, en het blijken juist de professionele workstations te zijn, die daarvoor benut worden en die staan echt niet bij hobbyisten thuis. Veel net-surfing gebeurt door studenten of in de tijd van de baas, dan kost het de gebruiker niets. Het is de vraag of de gewone gebruiker werkelijk honderden guldens per maand overheeft om even alle hot-sites af te gaan?
Wegwijzers.
Je weg vinden op het Internet is verschrikkelijk, alleen de ervaren en intuitieve netsurfer kan vinden wat hij zoekt, de meeste zoekers gebruiken maar wat ze vinden, maar hebben geen enkel idee of dat wat ze in handen krijgen de juiste informatie bevat, of dat ze er net naast zitten. Geen uniforme adressering, geen onafhankelijke `gele gids', het blijft een mistige tocht over een oceaan van data, maar je weet nooit of je het beloofde land niet net hebt gemist.
Kortom, is het misschien geen tijd om eens te gaan kijken en luisteren naar wat de gebruikers eigenlijk willen, met hen het idee van een digitale openbare weg door te nemen en dan heel voorzichtig aan de gang te gaan. Anders zitten we binnen de kortste keren met digitale bouwvallen in de cyberspace!