Editie 3

Het Cyberrijk

Aan het einde van de regenboog, voorbij de zevende hemel, ligt het walhala van internettend vlaanderen, het ≈. En in dat cyberrijk is eenoog koning.

Iedereen weet het. Geld verdienen aan het Internet is veelal (nog) een ijdel doel...Maar iedereen hoopt tegelijk opnieuw het vuur uit te vinden, gebeten door het slijk der aarde.

Met zwetend aangezicht, zwarte randen onder de ogen en vele liters cola stropen onze nieuwste vlaamse wiz-kids het Net af, de dollartekens in hun ogen, op jacht naar een gevulde bankrekening. Dat de tien grootste vlaamse access en service providers na 4 jaar internet-activiteiten nog geen frank winst hebben gemaakt, mag hen niet ontmoedigen.Want wie nu niet meedoet, is te laat.

En met dat idee stort de ene helft (met pc en modem) zich dus als lemmingen naar de afgrond toe, de andere helft (met pc maar zonder modem) achterlatend met de overtuiging dat het hoogtijd wordt zich richting dezelfde afgrond te begeven. Want ja, ze hebben waarschijnlijk wel gelijk: wie nu niet meedoet is te laat.

Te laat voor wat, heeft men zich echter nog nooit afgevraagd. Een relativerende en nuchtere blik op het situatie zoals ze nu is, zou nochtans wonderen doen. Hoeveel vlaamse bedrijven hebben ondertussen hun eigen website (en liefst ook nog hun eigen domain, want dat oogt zo mooi) ? Het zullen er ondertussen enkele duizenden zijn. En hoeveel van die duizenden hebben al één frank teruggewonnen van wat werd geïnvesteerd ? Je kan ze waarschijnlijk op één hand tellen. En dat ligt heus niet langer aan het feit dat die sites allemaal zo amateuristisch samengebokst zijn (al is het merendeel dat nog steeds). Je kan ondertussen ook juweeltjes van grafisch en inhoudelijk vernuft vinden.

Aan wat ligt het dan wel, horen we u al in koor roepen. Mochten we het weten, dan zaten we nu met onze portable en gsm te surfen op Grand Canaria. Maar wat zeker is; dat het Jan Modaal momenteel worst mag wezen wat die enkele duizenden geeks op die informatiesnelweg, die langzaam op een informatie-lijdensweg begint te lijken, uitspoken. Voor hem is het internet nog maar eens een zoveelste speeltje van de upperclass en nog een stukje meer chaos.

Jan Modaal leeft net als de vlaamse internetgekken in de informatiemaatschappij. Alleen weet Jan Modaal nu reeds niet meer het noorden te vinden in de bakken informatie allerhande die over hem heen gegooid wordt. Heeft Jan Modaal net door hoe ie die teletekstpagina's terug kan uitzetten, zodat ie weer z'n voetbalmatch kan verder uitzitten, of daar zijn die bebrilde geitenwollensokkenbrijers weer eens met hun nieuwe heiligmakend product, interactieve informatie, die zo interactief is dat je er hoogst vermoeid van raakt en prompt in slaap valt.

Neen, Jan Modaal formuleert het misschien niet zo vloeiend, maar beseft al te goed dat hijzelf (en met hem het overgrote deel van vlaanderen) geen behoefte heeft aan veel informatie, maar aan echt nuttige informatie.

En als je één ding NIET vindt op het net (of hooguit per toeval) dan is het wel dat. Wat heeft ie aan het weerbericht of de lotto-uitslagen op het net, als ie die al elke dag op televisie vanuit zijn luie zetel kan zien door te duwen op één toets. En waarom zou ie in godsnaam eerst zes maand zweet en tranen afzien op zijn pc om daarna de krant te kunnen lezen die z'n hond elke dag aan z'n voeten laat vallen.

Het zullen er dus nog enkele jaartjes overheen gaan voor Jan Modaal de luie zetel zal verlaten en de zelfpijniging opzoeken. En in de tussentijd zullen er waarschijnlijk welke enkele gehaaide oplichters rijk geworden zijn met de onkunde van anderen. Maar het overgrote deel van die geldbeluste pseudo-internet kenners zullen hun balon van lucht vroeg of laat doorprikt zien. Alleen is het dan al vaak te laat, en ligt de financiele kater op de loer...